Είναι κάποιες στιγμές μαγικές που αποτυπώνονται στην ψυχή και μας ακολουθούν ίσως για πάντα.
Η σκηνή σκοτεινή, ένα φως μόνο που την διασχίζει από την πίσω δεξιά γωνία μέχρι αριστερά μπροστά και μετά η χορεύτρια. Μαύρα στιλπνά μαλλιά δεμένα σε κότσο, μαύρα μάτια με έντονο περίγραμμα, ένα μαύρο στίγμα ανάμεσα στα δύο φρύδια, ροζ σάρι, στολισμένα χέρια που ήταν τα πρώτα που κινήθηκαν και άρχισαν να μιλούν στο κοινό. Μετά μίλησε το σώμα, τα πέλματα, το πρόσωπο, διηγώντας μας μία ιστορία που δεν είχε σημασία ποιά ήταν.
Η σκηνή σκοτεινή, ένα φως στο κέντρο σαν να έρχεται κατευθείαν από ένα άστρο στον ουρανό και μέσα στο φως η χορεύτρια. Ατίθασα ξανθά μαλλιά , άχρωμο πρόσωπο, εσώρουχα στο σώμα που μόλις άρχισε να κινείται μετουσιώθηκε σε φως που ασταμάτητα ζωγράφιζε καμπύλες και κύκλους μέχρι να συναντήσει το άπειρο.
Η σκηνή σκοτεινή, τρεις φωτεινές δέσμες και μέσα τους οι χορευτές. Ένα αργόσυρτο Ωωωωωωωμ και 108 Χαιρετισμοί στον Ήλιο,Surya Namaskar, που αν και ήταν βράδυ όλοι αισθανθήκαμε βαθιά μέσα μας την δύναμη της ύπαρξής του Ήλιου στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, την δύναμή του Ζωοδότου Ηλίου.
Αυτή ήταν η μαγική στιγμή! Φεστιβάλ χορού της Sens την δεκαετία του ’90 στη Γαλλία. Τρεις απόλυτα διαφορετικές εικόνες που όμως κλείδωσαν μέσα μου μαζί και έγιναν ένα! Ο χορός και η γιόγκα. Η έκφραση, η ελευθερία και η ευθυγράμμιση. Το στυλιζάρισμα, το λύσιμο και η επανάληψη. Όλα τόσο συμπληρωματικά όσο και διαφορετικά. Όλα να εμπνέονται από το αιώνιο ερώτημα της Ουσίας της Ύπαρξης.
Αν γιόγκα είναι η συνειδητοποίση του Εαυτού, της ανώτερης ουσίας που εδρεύει στην ύπαρξη, αν γιόγκα είναι η προσπάθεια απελευθέρωσης από τους αλεπάλληλους κύκλους ζωής και θανάτου, αν γιόγκα είναι ο σεβασμός του «φορέα» της ψυχής, τότε χορός είναι η έκφραση του Εαυτού, είναι η προσομοίωση της απελευθέρωσης από την samsara, είναι η εξύμνηση του «φορέα» της ψυχής, του σώματος.
Με αυτές της σκέψεις να με συνοδεύουν και έχοντας διανήσει μία μακριά πορεία στον σύγχρονο χορό, άρχισα να εξερευνώ τον ατελείωτο, αχανή κόσμο της γιόγκα. Και καθώς χανόμουν και βρισκόμουν ανάμεσα σε νέα δεδομένα και πληροφορίες το μόνο που παρέμεινε αληθινό ήταν εκείνη η μαγική στιγμή. Εκεί στηρίχθηκα προκειμένου να διακρίνω ένα καθαρό μονοπάτι. Περπατώντας το προέκυψε το Yoga Dance, το Free Flow και τελικά η σύνδεσή τους με το Primitive Dance και τους ρυθμούς της αφρικανικής ηπείρου.
Και τα τρία μαζί μία ενότητα: Free Flow and Release. Μπορείς να κάνεις γιόγκα, να αναπνέεις βαθιά, να κρατάς τις ευθυγραμμίσεις σου, να δίνεις ροή στις ασάνες και μετά να αφήνεις την ευθυγράμμιση να «λιώσει», να χαθεί. Μπορείς να δώσεις στην κίνησή σου την μορφή των συναισθημάτων σου. Να κινηθείς στον ρυθμό που χτυπάει η καρδιά σου. Μπορείς να κάνεις Pranayama τραγουδώντας ή απλά δίνοντας ήχο στην εκπνοή σου. Ακούς τις δονήσεις της γης στα πέλματά σου, πέρα από το εκάστοτε έδαφος ή τους ορόφους του κτιρίου όπου πιθανά βρίσκεσαι. Νιώθεις το χώμα στις «πατούσες» σου. Μπορείς να κινείσαι ασταμάτητα στο ίδιο μοτίβο και με αυτό τον τρόπο να μπαίνεις στον πιο βαθύ διαλογισμό. Μπορείς να ανοίξεις τις «πύλες του ασυνείδητού σου» και δεις την εικόνα χωρίς παροπίδες παγιωμένων πεποιθήσεων. Thinking outside the box! Στις πρακτικές Free Flow and Release ανακαλύπτεις τον αληθινό σου Εαυτό.
Από την Κατερίνα Σπυροπούλου Yoga House Studio
Χωρίς Σχόλια