Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, παιδιά ηλικίας 6-12- ετών, (δηλαδή μαθητές των δημοτικών σχολείων) εμφανίζουν κακές διατροφικές συνήθειες και μη ισορροπημένη διατροφή, παράγοντες, που προδιαθέτουν βραχυχρόνια ή μακροχρόνια στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας. Η αναφορά αυτή επισημαίνει τη σημασία της υιοθέτησης υγιών διατροφικών συνηθειών και διαιτητικών επιλογών από τα πρώτα χρόνια της ζωής.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα προγράμματα αγωγής υγείας θα πρέπει να εστιάσουν στη διατροφή των παιδιών, και οι περισσότερο προφανείς λόγοι σχετίζονται με τις επιπτώσεις των διατροφικών συνηθειών της παιδικής ηλικίας στη μετέπειτα ενήλικη ζωή.
Διατροφικές παράμετροι που διαμορφώνονται κατά την παιδική ηλικία συχνά διατηρούνται μέχρι την εφηβεία ή την ενήλικη ζωή.[1]
Μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 300 αγόρια και κορίτσια από την 3η μέχρι και την 6η τάξη, έδειξε «ανησυχία» των παιδιών αυτών σχετικά με τη διατροφή και τα πρότυπα σώματος. Συνολικά 45% των παιδιών εξέφρασε την επιθυμία να είναι περισσότερο αδύνατα και 37% των παιδιών είχαν ήδη προσπαθήσει να μειώσουν το βάρος τους.
Σε άλλη μελέτη με 457 παιδιά 4ης Δημοτικού, το 40% των παιδιών ανέφερε ότι έκαναν δίαιτα ευκαιριακά ή πολύ συχνά.[2]
Πράγματι, ο φόβος να καταστούν υπέρβαρα ή παχύσαρκα μπορεί να εκφραστεί ακόμα και στην ηλικία των 5 χρόνων,[3] γεγονός που αποτελεί ένδειξη ότι το ψυχικό και φυσιολογικό υπόβαθρο των διατροφικών διαταραχών εγκαθίσταται κατά την παιδική ηλικία και οι διαταραχές αυτές γίνονται περισσότερο εμφανείς κατά την εφηβική ηλικία. Οι καταστάσεις της μη υγιεινής διατροφής και των ανωμαλιών της διατροφής (ειδικά περιπτώσεις αυτοεπιβαλλόμενης κακής διατροφής μπορεί να είναι αρκετά σοβαρές. Όπως κι ένας συγγραφέας αναφέρει, οι υποθερμιδικές και υπολιπαρές δίαιτες που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες μεταξύ αυτών που «κάνουν δίαιτα» – και οι οποίες συχνά σχεδιάζονται με περιορισμό βασικών τροφών, όπως γαλακτοκομικά προϊόντα, κρέας και αυγά – είναι γενικά ανεπαρκείς σε θρεπτικά συστατικά που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη και την υγεία μακροχρόνια. Η μη ισορροπημένη διατροφή με αυτές τις δίαιτες σχετίζεται με μειωμένη πρόσληψη ψευδαργύρου και σιδήρου αλλά και μειωμένη πρόσληψη και άλλων αναγκαίων μετάλλων όπως ο χαλκό και το μαγνήσιο. Για να προσληφθούν οι αναγκαίες ποσότητες θερμίδων και ιχνοστοιχείων χωρίς γαλακτοκομικά προϊόντα κρέας και αυγά, πρέπει να καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες σιτηρών και δημητριακών.
[1] Gustafson-Larson A, Terry RD. Weight-related behaviors of fourth-grade children. Journal of the American Dietetic Association 1992;92:818-22.
[2] Maloney MJ, Daniels SR, Specker B. Dieting behavior and eating attitudes in children. Pediatrics 1989;84:482-9.
[3] Lifsnitz F. Moses N. Nutritional dwarfing, and fear of obesity J. Am. Col. Nutr., 1988;7:367-76.
Χωρίς Σχόλια