Ολοένα και περισσότερες γυναίκες αναζητούν την διόρθωση του στήθους τους που αποτελεί διαχρονικό σύμβολο μητρότητας και ερωτισμού στην κοινωνία μας. Αυτή η διόρθωση έρχεται μέσα από την αυξητική μαστών.
Συνήθως χρησιμοποιούνται ενθέματα σιλικόνης τελευταίας τεχνολογίας που δεν δημιουργουν προβλήματα στις ασθενείς και παράλληλα τους επιτρέπουν μελλοντικά τον θηλασμό. Η τεχνική που θα ακολουθηθεί εξατομικεύεται με βαση τις ιδιαίτερες ανάγκες της κάθε ασθενούς. Η τομή μέσω της οποίας θα τοποθετηθεί το ένθεμα μπορεί να γίνει είτε στην υπομάστιο αύλακα που βρίσκεται στην πτυχή κάτω από το μαστό, είτε στο κάτω όριο της θηλαίας άλω που είναι η σκουρόχρωμη περιοχή που περιβάλλει την θηλή του μαστού. (Σπανιότερα η τομή μπορεί να αφορά την περιοχή της μασχάλης ενώ η τεχνική δια του ομφαλού αφορά ενθέματα παλαιάς τεχνολογίας και τείνει να εγκαταλειφθεί.)
Το επίπεδο τοποθέτησης του ενθέματος μπορεί να είναι κάτω από τον μαζικό αδένα, κάτω από τον μύ ή κάτω από την περιτονία του με την τελευταία τεχνική να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος λόγω του φυσικού της αποτελέσματος, της αρμονικής εικόνας του μαστού και του μικρότερου ποσοστού επιπλοκών.
Η εξέλιξη των τεχνικών και των μέσων στην Πλαστική Χειρουργική οδήγησε στην ανάπτυξη της τεχνικής subfascial, τοποθέτηση δηλαδή του ενθέματος κάτω από την περιτονία του μείζονος θωρακικού μυός.
Πρόκειται για μία ριζοσπαστική τεχνική που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα όλων των παλαιοτέρων χωρίς κανένα από τα μειονεκτήματά τους. Έτσι ο μαστός μετά το χειρουργείο έχει ένα πάρα πολύ φυσικό αποτέλεσμα χωρίς να φαίνεται καθόλου ότι έγινε επέμβαση.
Η αυξητική του μαστού με την νέα subfascial τεχνική είναι μία επέμβαση που πέρα από την αποκατάσταση του στήθους, που είναι ταυτόχρονα κάτι το διαχρονικά ωραίο και επιθυμητό στο γυναικείο σώμα, βοηθά και στην ανάταση της γυναικείας ψυχολογίας και την αναστήλωση της χαμένης (πολλές φορές ) αυτοπεποίθησης.
Γράφει ο Dr. Ζήσης Μπουκουβάλας – Πλαστικός χειρουργός
